Even voorstellen

Hoogtevrees Naast dat ik verlegen en onzeker werd, ontwikkelde ik ook hoogtevrees. In mijn laatste jaar van de basisschool, klom ik een keer op het klimrek. En toen merkte ik bij mezelf dat ik de hoogte eng vond. Dus ik probeerde het nog een keer en toen bleek ik hoogtevrees te hebben en durfde ik niet meer. Actie Dit wilde ik niet en ik begon hier gelijk wat aan te doen, zodra daar gelegenheid voor was. Dit werd op dat moment, mijn grootste wens .  Helikopter Toen ik een keer bij de kapper was, vertelde hij me dat ik mee kon doen aan een wedstrijd. Ik hoefde alleen maar mijn voor- en achternaam en telefoonnummer in te vullen en dan zou ik een helikoptervlucht kunnen winnen. En jawel, een aantal weken later werd ik gebeld. Ik had gewonnen! Spannend Weer een aantal weken later was het zover. Op het voetbalveld in Kloosterburen zou de helikopter landen en mocht ik mee. Het was een helikopter met koepelglas. Dus als je naar beneden keek, zag je de grond door het glas heen. Angst over...

Basisschool Toen ik op de basisschool zat was ik niet verlegen, maar een blij, enthousiast en open kind. Ik had nooit ruzie en ik kon met iedereen opschieten. Ik zat op een openbare basisschool en het gebouw waar die school in zat, huisveste ook een Christelijke school. De kinderen van de laatste 2 jaren hadden altijd ruzie met elkaar. De openbaren tegen de Christelijken. En andersom. Dat ging er vaak hard aan toe. Als het winter was, maakten ze sneeuwballen met steentjes erin. Die deden ze dan in het ijskoude water, waardoor het ijsballen werden. Dat daar nooit gewonden bij vielen is me een raadsel.  Contrast Maar ik deed daar dus bijna nooit aan mee. Samen met Gerben, die zat op de Christelijke school, keken we vaak naar de massale vechtpartij. Wij waren vrienden en zagen het nut niet in van de vechtpartij.  Achteraf is dat een hele leuke herinnering. Samen op de rand van de zandbak zaten we. Heel de beide scholen vochten met elkaar, tot bloedens toe. En wij hadden het gewoo...